Karışık Fıkra Arşiv..

Nasrettin hoca bir gün kendine yeni bir kazan alır ertesi gün komşusu
kazan istemeye gelir hoca kazanı yeni aldığı için pek vermek istemez
ama komşusunuda kıramaz ve verir... bir gün iki gün derken onbeşgün
sonra komşusu elinde hocanın kazanıyla çıkagelir kazanın içindede küçük
bir başka kazan vardır... müjde hocam !!! der komşusu senin kazan
doğurdu... nasıl yani der hoca kazan hiç doğururmu ? Valla inanmazsan
al kendin bak der kazanı uzatarak... hoca kazanı eline alır yeni aldığı
kazanın orası patlamış burası çatlamış... tabii doğurur der adama
dönerek KAZANIN AMINA KOYMUŞSUNUZ.

Nasrettin hoca pazarda dalgın yürüyormuş.etrafındaki esnafları
seyrediyor.bu sırada ensesine bir tokat geliyor. Hoca tökezlemiş bir
kaç adım sendelemiş neyse toparlanıp sinirli bir şekilde arkasını
dönmüş. Bir bakmış ki hocanın 2 katı hayvan gibi bir adam. Hoca durmuş
bir yutkunmuş önce,sonra:
- bana senmi vurdun? demiş adama. Adam:
- ben vurdum lan ne olacak demiş. Hoca:
- sakadan mı vurdun ciddiden mi? demiş Adam:
- ciddi vurdum napacan?! Hoca:
- Aman aman, öyle olsun... Cunku şakadan hiç hoşlanmam da .

HALİNE ŞÜKRET
Dursun, çok feci bir trafik kazası geçirir... Koma halinde hastaneye
kaldırırlar. Tedavi olurken kendine gelir. Yatağında bakar ki bir kolu
yok... Hepten morali bozulur, asabileşir. Bir taraftan da hastaneyi
birbirine katar:
-Ben tek kolla nasıl yaşarım şimdi!
Diye bağırıp çağırır. Kendini hastanenin penceresinden atıp intihar
edeceğini söyler. Doktorlar başına toplanır, bakarlar Dursun ciddi,
başlarlar nasihata:
-Bak evladım, insan tek kolla da yaşayabilir, ölmediğine şükretsene.
Sonra beterin beteri var. Geçen yıl Temel de kaza geçirdi. Onun iki
kolunu birden kesmek zorunda kalmıştık... Ama o senin gibi bağırıp,
hastaneyi birbirine katmadı. Şimdi de gül gibi yaşayıp gidiyor.
İnanmazsan git de bak.
Dursun, bir an sakinleşir, gider yukarı mahallede Temel'i bulur. Bir de
bakar ki, Temel'in hakikaten iki kolu kesik ama, Temel bahçede kıvır
kıvır oynuyor, hem de nasıl oynuyor...
Bizim Dursun'un kafası karışır ve hayretle Temel'e yaklaşır:
-Ula Temel, eyi ki seni gördüm, yoksa hayatum gideyidi. Ula bizim bi
kolumuz kesildi diye intihar edeceğidum. Ama senin, iki koli kesik
vaziyette, hem de bi dansöz gibi oynamana karşı teselli oldum... Şu
dünyanın haline bak, benum tek kolum kesildi diye intihar edecek kadar
beyinsuzum, sense iki koli yok göbek ataysun... Derken, Bizim Temel
patlar:
-Ula sen manyak misun, ne göbek atmasi. Sırtım fena halde kaşuniyi... Patlayrum.

SAY
Bizim küçük Temel, Okuldan bir türlü mezun olamıyor. En sonunda öğretmen:
-Oğlum seni imtihan edeceğim. Bilirsen seni mezun edeceğim.
Temel sevinir, sözlüye kalkar... Hoca:
-Söyle bakayım Temel, İngiltere'yle Fransa kaç kez savaştılar?
Küçük Temel:
-Alti defa savaştiler öğretmenum.
Hoca:
-Aferin sana Temel, tebrik ederum, der.
Küçük Temel, mezun oldum sevinciyle hocaya bakarken, hoca:
-Peki say bakalım, demez mi?
Küçük Temel:
-Bir... İki... Üç... Dört... Beş... Alti.

TEMEL'İN OĞLU
Temel'in oğlu küçük Temel, okula gittiğinde öğretmeni sorar:
-Temel, baban nasıl iyi mi?
Küçük Temel:
-Öğretmenum, babam dün akşam banyo küvetine girdi, uyudi kaldi oriya...
Öğretmen şaşkın:
-Uyudu mu? Desene sular evi bastı, ev mahvoldu...
Küçük Temel sakin:
-Yooo öğretmenum öyle olmadi, çünki babam ağzı açuk uyur...

BAŞKA ÇİMSE YOK Mİ?
Temel, bir gün tarlasından eve dönmektedir. Karadeniz bölgesinin sarp
arazisindeki patikada ilerlerken, birden ayağı kayar ve yüzlerce metre
derinlikteki uçuruma yuvarlanır. Can havliyle, uçurumdaki bir ağacın
dalına tutunur. Aşağıya bakar, metrelerce derinlikte ve dibinde de
sivri kayalar. Belki duyan olur da kurtarmaya gelir diye avazı çıktığı
kadar bağırır:
-Çimse yok miiii!
Bir kaç kere daha bağırır. Sonunda, ta yukarılardan, gökten bir ses duyar:
-Ey kulum Temel! Düşüp ölsen ne var ki? Seni cennetime koyarım. Eğer
emirlerimi yaptıysan, yasaklarımdan kaçındıysan, kul hakkı yemediysen
hiç korkma!
Temel şöyle bi düşünür, emirlerden hemen hiçbirini yapmamış, yasakların
neredeyse tamamını yapmış, kul hakkı desen sadece Fadime'nin hakkını
ödeyemez. Başını kaldırıp, tekrar bağırır:
-Başka çimse yok miiii!

FADİME'DEN E-POSTA...
Şubat ayının soğuk günlerinde, ikisi de Amerika'nın değişik
bölgelerinde, ayrı ayrı iş gezilerinde olan Dursun'la karısı,
Florida'da buluşup yaz sıcaklarının yaşandığı bu bölgede, bir kaç gün
geçirmeye karar verirler.
Eşi, Dursun'dan önce gider Florida'ya ve ertesi gün için Dursun'a da
yer ayırttıktan sonra, ona bir e-posta gönderir. Fakat mesaj, adreste
bir harfi yanlış yazdığı için, Dursun yerine, bir gün önce karısı ölen
Temel'e gider. Yaşı da epeyce ilerlemiş bulunan Temel, bilgisayar
ekranında mesajı okuyunca, korkunç bir çığlık atar ve düşüp bayılır.
Zaten çok üzgün olan Temel'in bu çığlığı üzerine ev halkı odaya dolar
ve herkes yerde yatan Temel'e yardım için koşuşturmaya başlar.
Temel, bir süre sonra kendine gelir ve niçin çığlık attığını soranlara, bilgisayar ekranını gösterir:
"Sevgili Kocacığım,
Bugün, buraya ulaşır ulaşmaz, önce yarın senin gelişinle ilgili tüm
işlemleri tamamladım, sonra da bana ayrılan yerime yerleştim. Burası
gerçekten de dedikleri gibi çok sıcak... Seni dört gözle bekliyorum..."
(Karın)

VERGİ
Bizim Temel uluslararası ekonomi toplantısına katılır... Devletin
topladığı vergi dağılımını tartışırlar... Konuşmacılardan biri
Amerikalı, biri Avrupalı, biri de Temel.. Ortaya bir fikir atılır...
Halktan toplanan vergiler nasıl dağılım yapılacak. Amerikan vatandaşı
söz alır:
-Bizim Amerika’da önce yere bir çizgi çizeriz ve sonra topladığımız
vergileri havaya atarız... Çizginin soluna düşen paraları halka hizmet
olarak geri veririz, sağ tarafta kalan devlete kalır, yatırım yaparız...
Derken Avrupalı söz alır ve:
- Bizim Avrupa’da başka ama ona benzer bir uygulama yaparız... Önce
yere bir daire çizeriz... Halktan toplanan vergileri havaya atarız.
Dairenin dışında kalan halka hizmet olarak geri döner, dairenin içine
düşenleri devlet harcamalarına kullanırız...
Sıra bizim Temel’e gelir ve başlar anlatmaya:
-Ula uşaklar ne güzel anlattunuz. Keşke bizda sizun çirkefluklerunuzi
değil da habu çalışkanluğunuzi alsak... İnanun bizum öyle bir
uygulamamız yok... Bizde daha kısa oluyi... Bi kere öyle yere çizgi
çizmezuk... Bizde hükümet halktan toplar vergileri... Atar havaya. Yere
düşenleri kendilerine harcama yaparlar... Havaya kalanlar halka hizmet
olarak geri döner...

GEÇİM ÇARESİ
Siyasiler boş yere kavga ederse ekonomi de vatandaşa kalır... Temel,
Dursun ve İdris’in parasızlıkları canlarına tak eder. Bir taraftan
işsizlik bir taraftan geleceği kapkara bir siyaset... Ekonomi ve
enflasyonu bırakan siyasiler devamlı kavga ederler...
Bunlar da oturur geleceğimizi, yani ekonomi, işsizlik nasıl çözülür onu tartışırlar. İdris söz alır:
- Uşaklar ben en hızlı kalkunmanun yolini buldum... Bi uçak filosu
yolliyalum. New York’i bombaliyalum... Sora da Amerika bize atom atar.
Teslim oluruk. Sora da Japonya gibi çikaruk ortaya aha zengin oldun...
Dursun atılır:
- Ula daha kolayi varken öyle niye edeyruk... En iyisi Amerika’ya savaş
ilan edelum Beşinci Filo oriya çıkarma yapar... Savaşı kaybederuk...
Ardından Almanya gibi ortaya çikaruk aha zenginsun. Sonunda Temel
atılır, kafasını kaşır ve:
- Ula uşaklar ya savaşi biz kazanursak, oni hiç hesap etmedunuz...

MÜTEAHHİT TEMEL
Bizim Temel, Amerikalı ve İngiliz’le telefon direği dikme ihalesine girmiş. Müdür şöyle bir öneri getirmiş:
-Hepiniz aynı teklifi verdiniz ama bizim için sürat önemli. Bir yarışma yapalım, kim daha çok direk dikerse ihaleyi o alacak...
Üçüne de 5 saat süre ve yeterince direk verilmiş. Amerikalı 40, İngiliz 50, Temel de sadece 4 direk dikmiş. Müdür kızmış:
-Nasıl olur, bak diğerleri bir sürü direk dikmiş...
-Mudür bey siz onların diktuğu direkleri görmedunuz... Nerdeyse tamami dişarda...

KAPLUMBAĞA TEMEL
Dört kaplumbağa, pikniğe çıkmaya karar vermiş. Erzakları hazırlayıp;
bir yıl, iki yıl, beş, on yıl derken, otuz yıl sonra piknik yerine
varmışlar. Gazozları, yiyecekleri, herşeyi ortaya çıkarmışlar. Bir
bakmışlar gazoz açacağı yok. Tek çözüm, birinin eve gidip açacağı alıp
gelmesi. Görev, içlerinde en küçük kaplumbağa olan Temel'e düşmüş. Genç
kaplumbağa:
-Ben gelene kadar buradaki yiyeceklere dokunmazsanız giderim...
Diğerleri bunu kabul etmiş. Temel, yola çıkmış; bir,iki, on, yirmi yıl
geçmiş. Bu arada, yaşlı kaplumbağalardan biri fenalaşmış. Arkadaşları
ne yapsa faydasız, son bir dileği olup olmadığını sormuşlar:
-Gerçi genç kaplumbağaya söz verdik ama, şuradaki sarmalardan bir tanesini yesem olur mu?...
-Elbette...
Diyerek, sarmalardan birini vermişler. Tam ağzına atacağı sırada, genç Temel, çalıların arasından fırlamış:
-Gitmiyorum işte, gitmiyorum...

YILAN TEMEL
Yılan Temel, arkadaşı yılana sormuş:
-Haçan, biz zehirli yilan miyuk?
-Heee, n'oldu ki?
-Dilimi ısırdum da...

Hepsi birbirinden güzel